بخشی از عکسهای سه ماه اخیر با توضیحات

دختر نازم بخشی از عکسات رو اینجا میزارم، مطالب رو هم آماده کردم که سعی میکنم قبل از سفر نوروزی بنویسمشون.

آیاتای در حال آب پرتقال گرفتن.

و  با خاله سمیه و عمو رضا که عاشق شما هستن و شما هم خیلی دوستشون داری رفته بودیم مرجان ناهار بخوریم.

در حال بازی پشت مبلها با توپ من .

رفته بودیم خوی برای استقبال آنا که از مکه برگشته بودن، شما و سینا دارید با آهنگ شاد تلویزیون می رقصید. قربون دوتاییتون.

  بازی با بابایی و سینا. چقدر از ته دل می خندیدید. قربونت برم من.

یه چند روزی این خنده مخصوص عکس بود. خیلی هم ژست می گرفتی موقع اینجور خنده ت.

سرجای همیشگیت -اپن- به سختی جا شدی داری نقاشی هم می کشی، کفش هم پاته، اصن یه وضی....

رفته بودیم با خاله سمیه و عمو رضا ساحل مرجان ماهی سرخ کنیم بخوریم، خیلی خوب بود اما شما از دماغمون در آوردی. پاشدی گفتی من برم قدم بزنم. ماهم کلی خندیدیم و همون اطراف راه می رفتی و می خندیدی، بعد در یه چشم به هم زدن غیبت زد، بابایی پیدات کرد و بردت یه کم این اسب ها رو سوار شدی و برگشتید پیش ما. اما بازم یه ربع بعد گفتی میرم قدم بزنم. ما هم حسابی عصبانی شدیم. اما تا پاشیم کفش بپوشیم و یه کم وسایل رو جمع کنیم بریم خونه چون غروب شده بود، شما مثل قطره آبی شدی که رفتی توی زمین.هر چهار نفر بسیج شدیم و تمام اون منطقه رو گشتیم، دیگه پاهام نای راه رفتن نداشت که گویا همون نزدیک جایی که نشسته بودیم بودی و ما از شدت استرس داشتیم جاهای دور رو می گشتیم. بعدم بابایی رو از دور دیدی گفتی من دارم قدم می زنم و دستاتم توی جیبت بوده... به من زنگ زدن و گفتن که شما پیدا شدی ، زود اومدم پیش ماشین و دستتو گرفتم و دور از بقیه حسااااابی دعوات کردم و توضیح دادم با عصبانیت که شما نرفتی قدم بزنی بلکه گم شدی و ما الان پیدات کردیم.. تازه متوجه شدی من چی گفتم و چون یه دونه زده بودم روی دستت، گریه کردی و توی گریه می گفتی ببخشید. دلم کباب شد اما گریه کنان رفتی بغل بابایی چون من باهات صحبت نمی کردم و بغلت هم نمی کردم. واقعا هم خیلی ترسیده بودم. توی ماشین که نشستیم و راه افتاد سر پیچ نرسیده خوابت برده بود. وقتی خوابت برد بغلت کردم. خیلی خدا رو شکر کردم که گم نشدی و داشتم به شیطون لعنت می فرستادم که چه فکرهای منفی وحشتناکی می فرستاد سراغ من.

عکس زیر هم که نون سنگک مخصوص خریدیم و با سبد صبحانه رفتیم ساحل مسحور کننده نشستیم و شما هم بازی کردی و هم یه عالمه صبحونه خوردی.

نه-ده روز پیش وسایل شما رسید و چیدیم توی اتاقت. البته دو روز طول کشید تا تموم بشه اما خوشحالیت از لحظه اولش مشهود بود. ماهم توضیح داده بودیم که وسایلت رو میزاریم توی کمد و ... نباید اتاقت رو به  هم بریزی، شما هم به این خیال رفته بودی هر یه دونه اسباب بازی رو توی یکی از کشوها گذاشته بودی. کلی خندیدیم بهت.

می رفتی توی کمد و بوفه می ایستادی و ما رو صدا میزدی که پیدات کنیم. رفته بودی توی بوفه، جای هالوژنش که خالی بود ما رو صدا میزدی و می گفتی بیاید از دوربین منو نگاه کنید.

خلاصه کلی هیجان زده بودی و توی تختت بپر بپر کردی از خوشحالی..

عکس کامل اتاقت رو هم میزارم. فعلا به دلیل چیدن چمدون سفر نوروزی اتاقت به هم ریخته س.

اینم عکس شما و مازیار جون (پسر معصومه جون نوه دایی من) که اومده بودن کیش و ما رفته بودیم دیدنشون.

با آیپد خیلی خوب نقاشی می کشی. این رو هم کشیدی و گفتی دایناسوره. واقعا هم شبیه یه موجوده ترسناکه. این عکس مال دو ماه پیشه البته.

ای جان اسکیموی من. رفته بودیم با پرواز تبریز به قصد استقبال از آنا که از مکه برگشته بود، اینم عکس فرودگاه تبریزه که حتی گرمت شده بود توی سالن اما چون تا حالا پدیده ای به نام کاپشن ندیده بودی، حاضر نمی شدی درش بیاری، خوشت اومده بود خیلی.

برگشتنی یه روز هم خونه مهدی و شیوا جون موندیم تهران. اینم شما و پلنگ صورتی شیوا جون که خیلی دوستش داشتی.

تولد لیلا جون مربی والیبال من بود و شما مثل خانوما نشستی داری کیک می خوری.

و گیس خوشگلت. این عکسم مال دو ماه پیشه.

با بابایی رفته بودیم ساحل کمی والیبال بازی کنیم. خیلی باد شدیدی بود و مجبور بودیم همش دنبال توپ بدوییم. کلی خندیدیم و نشستیم میوه و چایی خوردیم و بر گشتیم. شما هم که طبق معمول همیشه میخواستی با کفشهای ما بری قدم بزنی.به به چه هوایی، چه دریایی، چه آسمونی..جای همه مشتاقان خالی..

آماده شدی برای کاردستی درست کردن. نمیدونم چرا عکس منظره ای که درست کردیم نیستش توی عکسها

و مهمونی خاله مریم که همه بچه های والیبال بودن و شما کلی با کیمیا جون بازی کردید و باربی هاش رو لخت کردی و توی دفتر کتاباش نقاشی کشیدی اونم چون خیلی دوستت داره نمیذاشت من از اتاق بیارمت بیرون...

توی این عکس هم با خودکار خودتو در عرض یک دقیقه به کمک آینه به شکل شیر گریم کردی. جای بسی تحسین و تقدیره..

وقتی وسایل داشت می رسید و می خواستیم اتاقت رو خالی کنیم، طی مراسمی به شما گفتیم با تختت خداحافظی کنی و بعدش اونو گذاشتیم توی بسته بندیش و برداشتیم و وسایل رسید و جایگزین شد.

امیدوارم خوب بوده باشه. مطالبی که آماده کردم رو توی پست بعدی میزارم.

خواننده های عزیزی که می شناسمتون و یا خاموش هستید و یا نظرات عجیب میذارید و من تاییدشون نمی کنم، همتون برای ما دوست داشتنی هستید و مهم . پاینده باشید.